Bir an basligi ben mi actim diye baktim...cunku ne askim ne sevgilim ne binbir yalan hitap...hicbiri yavrum kadar cani gonulden ruha dokunmadi benim icin...beni terkeden hep yavrum derdi...ben belki de bu yuzden paramparca oldum...parcalarimi onda kaybettim...bir yavrum deyisiyle onun herseyiymisim sandim...dunyanin en korunakli en sevgi dolu, en sadik en canima can katan onun kollari sandim...beni birakmaz sandim..cunku yavrum diyordu...yavrusuydum...herseyiydim...sanmisim...bir yanilgi imis..terketti...
Ne zaman yavrum dedigini duysam bir adamin sol yanima sizi girer...
Oyle acim ki sevgiye merhamete, askin huzur verici haline, yok olmaya yeniden dogmaya...
Ihtiyacim var..yeniden ..dustum...bacaklarim yaralrla dolmus...burnum akiyor.. Kanter icindeyim..gozlerim kan canagi...
Ey beni bi yerlerde bekleyen gonuldasim ne olur bekletme gel artik ben dayanamiyorum..
Ama bana yavrum de....nolur...
