Bugün annemle yaptığımız alışveriş sonrası arabayı babama vermek için dükkanın önüne gittiğimde tam olarak bu başlıktaki bayan oldum sözlük, babam dahil bir grup esnaf işi gücü bırakıp geri vitese takıp yanaşmaya çalıştığım kaldırım kenarı ve iki araba arasındaki bana doğru sessiz bir seyre daldı. Yirmibirinci yüzyıldayız tabii ama küçücük bi ilçede şoför koltuğunda oturan bayansın ya; o günkü eğlence malzemesisin sen. Neyse kızım bak önüne deyip işe koyuldum ama bi ara bikaç kişinin babamı gösterip, eczacının değil mi bu araba dediğini duydum yarım açık olan camdan, sinirlerim gerildi iyice sonunda babamın "ehh, idare eder." Tarzı bi söylemde bulunacağı şekilde park edip indim. Gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki, o an yaşadığım gerginliği şehir trafiğinin ortasında kalmaya tercih ederdim.
