gördüğüm bir gerçek , şanslıysanız tabi , ben henüz şanslı mı yoksa şanssız mıyım ona karar veremiyorum , lakin bu bir realite bunu anladım artık.
genel olarak yakın arkadaş çevresi olmayan biriyim , yani rastlaştığımızda iki muhabbet ettiğim insanlar çok ama hadi bugün bişeyler yapalım dediğim kimsem yok , hayatımda sadece sevgilim olur , tüm vaktimi ona ayırırım , bütün ilgim onun üstünde toplanır , haftada 2 saat gs maçlarına giderim , bir de yurttaki çocuklarla pes falan atarsak o olur , geri kalan zamanım uyuma saatleri haricinde sevgilime aittir , daha doğrusu aitti
ben ömrümde kimseye göstermediğim ilgiyi sevgiyi ve sahiplenmeyi kendisine gösterdim , özellikle de onu üzdüğüm zamanlarda , ben ki doğru dürüst annesine özel günler haricinde sarılıp öpmemiş , bir hediye almamış safi odun olan bir adamım , sırf beni affetsin diye kalabalık bir hastanenin içinde 3 saat elimde çiçeklerle köpek muamelesi görmeyi gururuma yedirdim , sırf geri dönsün diye , gecenin bir yarısı ankara'nın en korkutucu semtlerinde sokaklarında tespih sallayarak gezen ben iğne iplikle hediyeler yaptım ona gönlü hoş olsun diye
sonra ne oldu , bana ruh hastasısın dedi çekti gitti , ben bu ruh halini kaldıramam dedi , madem böyle bir şey var o zaman dersin ki 'hayatım psikolojik tedavi aldıralım sana , ben hep yanındayım' , ama çekip gitmek bambaşka bir şey
ha kekolar gibi tutup kızı dövmedim yanlış anlamayın , bağırmadım bile , sadece bir hareketine moralim bozuldu bundan kavga ettik , olayın patlama noktası bu yani sadece moralimin bozulması , elin itleri döver söver aldatır sorun olmaz , bizim moralimiz bozulunca terk ediliyoruz , burayı da çözemedim ya neyse
özetle arkadaşlar kimse aileniz gibi sizi çekmiyor , anca bir iki çok yüce insan çıkar karşınıza kendinden çok karşısındakini düşünür , onlara da zaten hayat hep kötü yüzünü göstermiştir tıpkı benim gibi , aileden bile doğru düzgün sevgi görmemişlerdir bu yüzden karşısındakini her şeyden üstün tutar , hayatını ona endeksler , geri kalanlar sizinle uğraşmaktansa bırakıp gitmeyi tercih ederler , sizin yaşadıklarınızın ve hissettiklerinizin inanın önemi olmaz , olmadı da zaten
o yüzden birilerine hayatınızı adamak istiyorsanız ailenize adayın , onlar herkesten çok hak ediyor bunu , baktınız onlar da hak etmiyor tek tabanca yaşayın
bunu bundan sonra bir allah'ın kulunu dahi hayatına sokmayacak olan , ailesini tamamen kaybedene dek yaşayıp ondan sonra hayatına son verecek biri olarak söylüyorum , bağlanmayın kimseye , içinizdeki acı sizi yakar , ağlama krizlerine girersiniz , o döner arkasını gider siz ne yaşamışsınız umrunda olmaz , umursasa döner gelir dersiniz ama dönmez , o yüzden bunları yaşamayanlara tavsiyem bağlanmayın kimseye , sevmeyin , sevgi çok tatlı bir şey ama iki taraflı olduğu sürece , tek tarafa düştüğü zaman canınız çok yanıyor , hem de çok...
