16.
-
yine uyduruk yapıştırıcılar aktı gitti, gözyaşlarıyla ıslanan kalbin yarıklarından, karıştı havada süzülen küllere...
ortalık bir siyah fırça darbesi daha yedi görünmez ressamından.
uçuştu sararmış sayfalar tozlu yığınlar üstünden boşluğa,
unutulmak istercesine...
* *
