Annesi küçük yaşta bağımsızlını kazanması için -bence tamamen kendini düşünerek- boyu ütü masasını henüz geçmişken eline ütü tutuşturulan biri olarak şu anki psikolojik bozukluklarımın kaynağı olarak gördüğüm eylemdir. ( ha bir de o parmaklarınızı hareket ettiremediğiniz eldivenler var ya yüzümüzü çizmememiz için uygulanırmış o işkence yahu ben çizecem yüzümü rahat bırakın parmaklarımı) Ne var yahu ütü bu demeyin , hayatı çirkinleştiren bir detaydır. aman sakın aklıevvellik yapıp sabah kalkınca ütülerim dediğiniz gömleğin nasıl olsa üstüne kazak ceket benzeri aparatlar giyeceğim diyerek ütülememezlik yapmayın, bir fincan dolusu sıcak kahve gününüzü masa altında geçirme isteği uyandırabiliyor. Kimse ütü yapmasa ne olur hepimiz buruşuk gezsek , bir de çarşaf ütülemeyi gerekli bulan bir ev arkadaşınız varsa çıldırma noktasının ötesine geçebiliyosunuz, ben yalvarmıştım mesela bir gömlek ütülemesi için yapmadı ya koca çarşafı ütülüyorsun bana bir gömleği çok mu görüyorsun. evlenirsem ne yaparmışım bık bık bık . yapmıycam , pazar günleri saaatlerce ütü yapan o kadınlardan olmıycam bünyeme uygun değil. sabah ütü yaptım ondan oluyor bunlar.
