bi akşam sonbaharın kalbinde oturup da, kenarını kıvırdığımız hayatımızdan başladık anlatmaya...
bi deniz, bi volkan... az dalgalı, biraz lavlı, genelde karışık, bazen alaylı...
meğer bir film şeridinde yanyana karelerdeymişiz; çekeni ve çektireni sorgulayan.
bir şarkıda aynı gam üzerindeymişiz; kah güldüren, kah ağlatan.
bir tablonun üzerindeki renklermişiz, bazen göz alan, bazen saçılan...
aynı ya da ayrılık kavramları bile dar gelmiş karşılıklı susuşların, aynı anda söze başlayışların "heyyt yavrum!" nidalarının...
evet evet bildiğin "yavru" bu!
yan masadan geliyor; "hayal mi bu!"
essy yavrukuş sana da selam çakıyorum buradan. kıps.
