abartıldığı kadar kötü değildir, tabi bunu sadece cinselliğe yöneltmemek lazım.
ben çocukluğumdan beri kardeşimle uyudum, iki yatak alacak paramız yoktu çünkü. ağlayınca ona sarılıp teselli buldum, o üzülünce bana sarılıp sakinleşti. iki yatak alacak paramız olduğunda çok üzülmüştüm, yüzümü döndüğümde kardeşimi görememek bi boşluk yaratmıştı. nedensiz bir güven hissediyordum beraber uyurken, ağlarken üzülürken hep bi yanımda o vardı. kardeşim sık sık kabus görür ve yalnız uyumaktan korkar, bana sarılınca gök gürültüsünden bile korkmadığını söylüyor.
sonra odaları da ayırdık, zor oldu alışmam ama hala kardeşimin yanımda olması huzurlu uyumamı sağlıyor.
