sevdiğine yılın hiçbir günü hatırlanmamış, küçükücük bir papatya bile vermemiş olan bünyelerin kendini attığı bir mesaj ya da alınan bir kırmızı gül* ile affettirmeye çalıştığı gereksiz gündür.
kimisi için olmazsa olmazdır, 14 şubata sevgili ile girmek. yanında dolaştırmaya adam arar gibi, hani bende de var bak bu özel bir gün ve yalnız değilim der gibi.
oysa kendini kandırmaktadır hikayedeki insanımız. yılın sadece bir günü seni seviyorum diyecekse biri ya da sadece o gün bir çiçeği elinize tutuşturacaksa herkes yapıyor diye ne anlamı vardır.
yüreğinden geçmişse başka bir gün, sabah başucunuzda bir çiçekle uyanmışsanız ya da uzaktan kızarmış ekmek kokusu geliyorsa sizin için hazırlanmış güzel kahvaltının işte o zaman aşk var demektir.
herkes yapıyor diye yapıyorsa ne anlamı vardır hatırlanmanın. önemli olan sıradan bir günü özel yapabilmektir.. ki her gün özeldir.
