bu öyle bir yangın ki tarifi yok , ne yapsan kar etmiyor , aklıma o gelmesin , farklı bir şeylere odaklanabileyim diye zorunda olduğum ihtiyaçlarımı bile yerine getirmiyorum , uyumuyorum , yemek yemiyorum , su içmiyorum , ilaçlar da aldım ama nafile cidden bir etkisi yok , can çıkmadıkça akıldan da çıkmayacak belli ki.
hayat bu kadar kısa , bu kadar boş , 50 saat öncesine kadar mutlu bir çifttik , ona hiçbir işine yaramayacak ama el emeği isteyen hediyeler yaptım , 2 gün elimde iğne iplik uğraştım durdum , mutluyduk lan işte ötesi var mı , sonra ne olduysa birden kara bulutlar girdi , sadece 2 saat , 2 saatte bitti her şey.bir anlık öfke , bir anlık gurur aldı götürdü onu benden , sanki bir rüzgar esti ve giderken onu da götürdü , o kadar basitçe bitti.bundan tam 48 saat önce çekti gitti.
yalvarıyorum yakarıyorum yok , 2 gündür en azından beni insan yerine koyuyordu , şimdi artık mesajlarıma da cevap vermiyor , beni seviyorsan son verme hayatına dedi ama bu nasıl bir paradoks çözemiyorum , o beni seviyorsan yapma diyor , ben ona olan sevgimin bende yarattığı acıdan kurtulmak için ölmeliyim diyorum , çok acı bir durum.
ciğerim yanıyor , dilim kopsaydı kızmasaydım , keşke beynim hiç çalışmasaydı o anda , öfkelenmeseydim , gurur yapmasaydım , ama yaptık bir kere , geri dönüşü olur mu bilmiyorum , artık ne gurur kaldı ne başka bir şey , canımdan bile vazgeçtim yeter ki dönsün başka bir şey istemem , son kez ayaklarına kapanıcam , ayaklarına kapanıp hüngür hüngür ağlayacağım , bu bir şey ifade eder mi bilmiyorum artık yazdıklarıma cevap dahi vermeyecek kadar silmiş beni kendinden ama yapacağım , en azından yapabileceğim her şeyi yapayım ki 'acaba şunu yapsam gelir miydi' diye bir pişmanlık sarmasın bedenimi , zaten yaptığımın , ayrılığın acısı yetiyor bir de bunun pişmanlığını yaşamak istemiyorum.
ciğerim yanıyor sözlük , ömrümde ilk defa ciğerim yanıyor...
