eski sevgilinin sinir krizlerine girip, arkanızdan bolca ebenizi anmasını istiyorsanız; en yakın arkadaşlarından biri ile beraber olun. Böylelikle hem sevgiye hem de dostluğa olan güveni yıkılacak, "şu koca dünyada kimsesizmişim, beni kimseler sevmiyormuş" diye kendini yargılamaya başlayacaktır.
derseniz ki, yok ben eski sevgilimin başını taşlara vurmasını istiyorum; o zaman da asla yeni sevgililerinizden ortak arkadaşlarınıza ve ona bahsetmeyin. Sanki hala onunmuş gibi davranın, gördüğünüzde melül melül ve heyecanla bakın.
ona düşüncelerinizi yetiştirebilecek ortak bir tanıdığınız varsa işiniz daha kolaydır. O kişiye "ama ben onu çok sevmiştim, neyse o mutlu olsun, artık tek duam bu" gibi zırva sırlar verin. bu şekilde de, "ben beni bu derece seven birini nasıl kaybettim" diye serzenişe girecektir. Daima düştüğünde kapınızı çalacaktır. Dikkat: 2. madde acınılmayı da (bkz: acınmak) beraberinde getirir.
en önemlisi, hangisini yaparsanız yapın, yeter ki onun artık eski olduğunu unutmayın.
Oyun oynayayım derken oyuna gelmek var bu işin içinde.
