ömer hayyam'ın çok hoşuma giden şu dörtlüğünün işlediği konudur:
yetmiş iki ayrı millet, bir o kadar da din!
tek kaygısı seni sevmek benim milletimin;
kafirlik müslümanlık neymiş, sevap günah ne?
maksat sensin, araya dolambaçlar girmesin.
adam yüzyıllar önce noktayı koymuş olaya, gel gör ki noktalı virgül yapmışız biz onu...
