Bir kadın. Her gün seveni öldüren bir kadın düşünün. Ki bunlardan aramızda çok var.
Ve bir adam. Kendini sigaraya bırakmış efkar ve çaresizlik içinde izmaritle beraber kadının yanmasını diliyor, içine çekiyor dumanı. Bilmiyor ki kadın ciğerlerine işliyor. Adam içli, aynı zamanda hisli. Derdini kağıda anlatıyor, eli kalem olmuş.
Kadın yazdırıyor adama, ama başka birinin yanında keyif çatıyor. Adam kıvranarak ruhunu rahatlatmak için yazarken kadın "yeniden doğdum sanki" diyor. Adam yeniden ölüyor. Ve yeniden yazıyor. Ölüyor. Yazıyor. Böyle bir kısır döngüde adam öldükçe kadın yazdırıyor. Ne kadar da garip. Değil mi ?
