Türkiye'de birçok şey eğitimle alakalı. kalıplar içerisinde yetiştirilen nesiller testle büyüyor. önünde hazır kalıplardan konuluyor ve bununla yaşaması isteniliyor. her şey sınava endeksli. bir çocuk ders çalışmayıp kitap okuması onu eleştirmek için yeterli. Artık kitapçılarda normal kitaplar yerine test kitapları daha fazla yer kaplıyor. ama bilmiyorlar ki bir kişinin o testi çözebilmesi için muhakeme gücünün iyi olması gerekir. plansız olan eğitim ve iş dünyası arasında kalan bireyler çoğunlukta istemedileri alanlara yöneliyorlar bu da diğer yıllar içerisinde öğrencilerin tekrar sınava girmesi şeklinde ortaya çıkıyor. bunu başaran az sayıdaki kişi yaşamına devam ediyor ama büyük çoğunluk istemediği bölüme ve işe devam etmek zorunda kalıyor. türkiye'deki iş yaşamında da bir ekol olmadığı için bu kısır döngü devam ediyor. örneğin binlerce üniversite mezunu olan kişi kendi alanları dışında görev almak zorunda kaldı. polisler, memurlar bu grupta. ülkede çok büyük bir emek israfı var.bilmiyorum nasıl çözülecek.