Bu kitabın en başında fazlasıyla muazzam bir ifade vardır: "Herkes için ve hiç kimse için olan kitap" bu kitap yazarın en şiirsel kitabıdır, zaten yazar da "sadece deli, sadece şair" ifadesini kullanır. bu kitabın yazılma amacı yazarın ruhunun söylediği şarkıyı dinlemek değil kendi ruhunuzun dinlediği şarkıyı duymaktır. iyinin ve kötünün ötesinde, ahlakın soykütüğü üzerine, tarih üzerine gibi kitapları oldukça didaktik bir anlatıma sahiptir ve okuyup yorumlaması daha zor olan kitaplardır mesela. bu yazarın kitapları, onun ilimsel gelişimini takip açısından yazım sırasına göre okunsa daha iyidir. Kitap, içindeki aforizmalar yüzünden diğerlerinden daha fazla parlamıştır,doğrudur ama çoğu kitap için değer düşürücü bir faktör olsa da benim için bu kitabın değeri asla düşmez. çünkü dikkat ettiyseniz çoğu filozof kendi kitabında kendi ispatlarına mürit arar. oysa bu kitapta yazar kendisini dayanak almamalarını ve onu aşmalarını, geçip gitmelerini salık verir. kitabı senede bir kere okuyorum, ruhumun temizlendiğini düşünüyorum. çeviri olarak da Mustafa Tüzel'i tavsiye ediyorum. kitabın özellikle "Gecenin Şarkısı/gece türküsü" bölümünü aslına en uygun olarak o çevirmiştir. Çoğu çeviride "fıskiye" gibi korkunç bir ifade kullanılmıştır o bunun yerine kelimenin "pınar" anlamını kullanarak anlam bütünlüğünü ve şiiirselliğini bozmamıştır.
