Çok uzun süren eylemdir. Türk filmlerinde bir gecede saçları ağaran insanlar olurdu. ben de öyle bir sessizliğe büründüm ki çenemi açmak bile bile çok zor geliyordu. o dönemde kullandığım ilaçlar da uyuştururuyordu. sessiz, öylece bekliyordum. bakışlarım boşlukta kalıyordu. çevremdekiler bir şey sorduklarında sanki dünyanın en ağır işini yapacakmışım gibi hissediyordum. kimseyle konuşmak istemiyordum. sanki yargılanıyorsunuz ve konuşmadığınız için kendinizi savunmuyor,suçlu siz oluyordunuz. bu defa da etrafınızdakiler sizin için konuşmaya, yorum yapmaya başlıyorlardı. onu da tekrar düzeltmek yerine bırak ne olursa olsun diyorsun. sessizce ölümü bekliyorsun, daha kabullenmiş, sakin. ama senin bu duruma gelmene neden olanlara bile en güzel cevabı susarak veriyordun.
