2 aydır sevgili değiliz. Bir şekilde muhabbet ediyoruz, geziyoruz, yemek yiyoruz arada falan ama ben hala çok seviyorum. Onun beni sevmesini bekliyorum. Şuan arkadaş da değiliz, arafta bekliyoruz sadece. O, aşkı hissetmiyor bense hissetmesi için hayatından çıkmıyorum, çıkamıyorum, o yazmıyor ben yazıyorum sürekli, o ne zaman istese o zaman görüşüyoruz. Ben bitirmişim kendimi. Etrafimdaki insanlar egoist olmamdan yakiniyorken benim bu insana karşı egomdan zerre kalıntı görülmemesi en büyük dert. Aciz, değersiz ama hala aşık.
