Sergen elime geldiğinde 11 yaşındaydı. Sergen'i sadece sol ayağı olan bir oyuncuya indirgiyorlar. Bence bu ona büyük haksızlık. Çevrede olan biteni görmek önemli. Vasat oyuncu çevrede olan biteni az görür. iyi oyuncu daha net görür ve gerekeni yapar. Dünyada iki üç oyuncu; Pele, Maradona, Sergen gibi oyuncular çevreyi kendilerine göre düzenler. Top daha ona gelmeden böyle yaparım, şöyle yaparım, o sırada sen orda, öbürü orda olacak diye düşünür. Kafasında oyunu canlandırır. Herkesten de bir saniye öndedir. Bu da yeterlidir zaten. Sergen böyle oyuncuydu. Çok iyi görüyordu etrafı. Liderdir. Sergenin hatası; bütün bu yeteneğini pas vermek için kullanıyor olmasıydı. Pasları da tabelaya yazmıyorlar. O zamanlar biz Sergenle bazı özel çalışmalar yaptık. Sergene defterler dolusu gol çalışması yaptırdık. Beyninin her iki lobunu da çalıştırmak istedik. Daha sonra antrenmanlarda, çizdiği egzersizleri uygulamasını istedik. Hatta Sergene pas vermeyi de yasakladık. Sergen çok iyi çalım atar. Zaman zaman rakibi oyundan düşürdüğü gibi kendi arkadaşını da oyundan düşürür. Mesela Ali ve Feyyaz o sırada ne olduğunu tam anlamıyor. Sergen pat bir pas veriyor, Feyyaz kaleciyle karşı karşıya; ama beklemiyor o pası. Sergenden daha fazlasını yapar diye ümit ediyordum. Ben dünyada takımları ikiye ayırırım. Bir Sergeni olan takımlar bir de diğer takımlar. Alex Fergusonla 4-5 sene önce karşılaştım. Dilimin ucuna kadar geldi Sergeni ona tavsiye etmek. Yanlış anlaşılır diye söyleyemedim. Cantonayı adam eden bir hoca Sergenden de büyük verim alırdı. Sergen de zor bir karakterdi. Mircea Lucescu, bir kere onun için Hagiden çok daha iyi dedi. Bunu anlayabilmek çok önemli. Biz onunla 18 yaşına kadar çalıştık. Hiç problem yaşamadık. Daha sonra at yarışlarını duydum. Eğitim 18 yaşında bitmiyor. Bu iki yönlü bir şey. Üsteki teknik direktörlere de büyük iş düşüyor.
