kafamdaki soruları cevaplandıramamanın, 8 ay sonra kendisini koruyan belirsizliğin ve özlemin sürekli kafamı kurcalamasıyla dün gece yaptığım eylem.
onu takipteydim. inanın, görebildiğim her ne varsa biliyordum. sevgilisi de dahil. lakin, benim içim rahat değildi. mevzu bahis konu buydu. sevgilisinden ayrı gibiydi. Ve bana gönderme yapıyor gibiydi. kime sorsam bunlar sana dedi emin olun. bende yazdım. çünkü sevgilisi ile görmeme rağmen aklımda hala soru işaretleri bırakacak şeyler yapıyordu. mesajımı dün gece attım.
aldığım cevap şuydu;
'Cem sen benim için artık uzak bir hatirasin, daha fazlası değil. Bundan sonra da böyle olacak. Kendine iyi bak.' bu kadar. ve sonra baktım sevgilisiyle barıştılar. (sanırım)
şimdi kaybettiğim çok şey var. ve bu laf çok zoruma gitti 4 yılımı verdiğim bir insandan duymuş olmaktan dolayı. sevgilisi olması da aynı şekilde. kaybettim evet fakat bir o kadar da kazandım. ney mi kazandım?
1. artık içim rahat. umut beslemiyorum. kalbim artık bu işin olmayacağına ikna oldu. mühim olan kalbimin ikna olmasıydı.
2. biz daha önce 3 aylık bir ayrılık yaşadık. bana gelip yazmıştı ve barışmıştık. 'senin yapamadığın yürekliliği yaptım' demişti. bu yürekliliği yaptım.
3. inanın belirsizlik, bildiğiniz acı gerçeklerden daha kötüdür. benim için O'na karşı boş bir umut büyütüyor olmak daha kötü olacaktı. bende o'na yazıp gerçeklerle yüzleşmeyi tercih ettim. ve yeni sevgilisiyle görmek, ondan bu lafları duymak her ne kadar koymuş olsa da, artık her şeyin kesinleştiğini kalbime kanıtladı.
