Toplumdaki mevcut gerginliğin ve siyasi kaos ortamının farkında olan bünyenin endişeli haykırışıdır.
Evet, ülke siyasi olarak tam bir belirsizlik ve fikir ayrılığı içinde gerim gerim gerilmektedir. Peki kimler gerilmektedir? Ben söyleyeyim, sadece bir avuç insan...
Eğer sokaktaki, evdeki vatandaşı merak ediyorsanız, onlar olayları ve gelişmeleri sadece akşamları ana haber kuşağında dizi seyreder gibi seyrediyorlar, haberler bitince de ev kirasını, faturaları, çocuğun okul masrafını nasıl öderim diye kara kara düşünmeye devam ediyorlar. Yarın sabah darbe olsa, eminim bu insancıklar askeri büyük bir coşkuyla alkışlayacaklardır, ama neden alkışladıklarını da asla bilemeyeceklerdir. Çünkü asker görünce dayanamaz bizim halkımız, ya alkışlar, ya el sallar. Bir de ünlüleri görünce el sallarlar ama bu cem yılmaz'ın uzmanlık alanına giriyor, bu entry'de buna değinmeyeceğiz.
Darbe olabilirmiş gibi bir beklenti olmasına karşın, darbenin olması için hiçbir sebep yoktur. Çünkü, özellikle türk gençliği artık tamamen apolitize olmuştur. Türk gencinin vatanseverliği polat alemdar üst noktası ile memati alt noktası arasında dalgalanmaktadır. Ilımlı islam projesi adım adım uygulanmaktadır, zaten asıl hedeflenen de budur.
Gerilimin bir avuç insanı kapsadığını söyledik. Bir şekilde tartışmaya müdahil olanlar, toplumun eğitimli kesiminin eli kalem tutmaya yatkın olan bölümüdür sadece. Bunun haricinde türban takanlar da kendi kişisel çıkarlarının peşindedir, onlara da buradan bir selam gönderiyoruz. Ayrıca ankara'daki teyzemin kızının eniştesini de buradan öpüyoruz, her zaman enişte bizi öpecek değil ya, di mi?
Neticede havada bulut yok bu ne dumandır mode on olmuştur.
