biz tek vuruş oynardık. top nereye giderse gitsin tek vuruşla pas verir ya da gol atmaya çalışırdık.
apış arası 3, kafa ve topuk 2 puanlaması esastı.
garaj kapılarını kale edinirdik kendimize, sabahtan akşama kadar oynardık.
vay be ne günlerdi. şimdiki nesil? kafayı gömüyor tablete, sosyallik yok, arkadaşlık yok, spor yok. sonra bu çocuk niye gülle gibi oldu diye sorarsınız.
