çocuklukta oynanan sokak oyunlarından biri. ebeleme esasına dayalı bir oyundur, ancak ebeye yakalanacağını hisseden oyuncular "kemik!" deyip kollarını önünde kavuşturmak suretiyle olduğu yerde donup kalarak bir tür ebelenme muafiyeti kazanır. ne var ki böyle yapınca başka bir oyuncu yanlarına gelip kendilerine dokunarak "kaç!" demeden yerlerinden kıpırdayamazlar.
(edit : bu arada oyunun başında ebe seçimi için "1-2-3!" denir, bu anonsu takiben en son "kemik!" diyerek kollarını önünde kavuşturan, yani sona kalan oyuncu ilk ebe olur.)
