baskalarında bulmaya calısıyorum seni. o kadar cabaladım ki kendimi unuttugum zamanlar oldu. seni güldürmeyi ozledim en mutlu oldugum zamanlar o güldüğün anlardı çünkü. artık mutlu olamıyorum. yeni arkadaslarım oldu. bana neden bu kadar sessizsin diyorlar. sensizligi nasıl tarif edebilirim ki ? yine susmaya devam ediyorum. ne kadar gülerdim hatırlıyor musun ? küçük bir tebessümden daha fazlası kaldıgını söyleyemem. ha bir de o sahte gülüşler, mutluyum hayatıma devam ediyorum havaları. guruluyuz çünkü bok vardı gururlu olmakta. seni seviyorum lan seni seviyorum bunu demek o kadar zor muydu. cok öfkeliyim sözlük cok. ama en cokta kendime ofkeliyim. gitme diyebilirdim. diyemedim. gitti. keşke bitti de diyebilsem. belki de onun için çoktan bitmiştir. cevaplayadıgım tek soru sanırım bu. peki ya ben nasıl bitirecem, zihnimden o güzel anıları, o güzel gülüşü nasıl silecem? ama yine de benim olamayacagım kadar mutlu ol. seni, senin için bunu isteyebilecek kadar çok seviyorum. kendine iyi bak sevgilim.
bir abiniz veya kardeşiniz olarak söyüyorum. söyleyin arkadaşım soyleyin o dogru anı beklemeyin oyle bir an yok çünkü.
belki de soylemek için bir daha hiç şansınız olmayacak çünkü. daha fazla ertelemeyin. soyleyin kafanıza sıctıklarım, benim soyleyemdigimi soyleyin. sevdiğinizi soyleyin. yoksa bos duvarlara sigara dumanı arasında fısıldadıgınız seni seviyorumları kendinizden baskası duyamayacak.
