girişteki hetfield' in harmonik solosu müzik tarihinin en duygusal solosudur. metallica' nın geriye dönüş sinyali olarak algılanmıştır ve grubun hayranlar tarafından en sevilmeyini olan robert trijuolo -muhtemelen soyadını yanlış yazdım- nun iyi iş çıkarttığı şarkıdır. sondaki love is four letter word, and never spoken here sözü ile anlam bakımından da aşmıştır. klibinde azcık amerikan sempatizanlığı yapsada sözleri tersini söylüyor. ne nothing else matters ne sad bad true ne de enter sandman bu şarkının yanında bir hiçtir. ve anlaşılacağı üzere benim de en sevdiğim şarkıdır. şimdi dinlemeden olmaz.
