Sonsuzluğu saçma bulmak, bunun dahilinde cenneti ve cehennemi reddetmek.
dinin insanın kendisi seçtiği değil doğduğu aile ile geldiğini fark etmek.
Hristiyanlara göre bir insan hristiyanlığı seçmez, isa bunu seçer. Eğer isa seçiyorsa cehennemin olmaması gerekir.
Müslümanlığa göre yedi kat cennet yedi kat cehennem var. Bir müslüman ne kadar günah işlerse işlesin temizlendikten sonra cennete girebiliyorken bir ateist ne kadar iyi olursa olsun asla cennete alınmaması yanlıştır. Hadi ateist beni inkar etti dedin tamam, ibrani dinlerinden ya da monoist olan başka kimseyi kabul etmemek niye?
Ha bir de çok komiktir; eğer bir ateist yeterince iyi olsa müslümanlığı bir şekilde nasip edermiş . Ulan zaten amaç bu değil mi neden herkese nasip etmiyor? Cehennemi yaptık boşa gitmesin olayı mı?
Kimse nerde nasıl doğacağını bilmiyor ve türkiyedeki müslüman kendini rab beni seviyor müslüman ülkeye verdi dediği gibi başka bir ülkede katolik bir ailenin kızı kendisinin şanslı olduğunu sanıyor. Yahudilere değinmiyorum götünden ballılar onlar.
Bize verilen dini kabul edip yaşantımızı ve karakterimizi buna göre şekillendirmemizi istiyorlar ve bununla yaşıyoruz uzunca bir süre.
Öte yandan beynin yapısı, organların incelikleri, evren, duygular ve hormonlar, iç sesin varlığı bile mucizevi geliyor. Bunun kendi kendine var olduğuna inanmak çok güç, mutlak bir tanrı olduğunu düşünmekteyim.
işbu girdi uzar uzar devam eder bu yüzden burda kalınması yeterlidir
zaman sonrası edit: artık tanrının var olabileceğini düşünüyorum, mutlak değil.
