Kafede yalnız oturan bir kız/erkek(herkesin tercihine göre buradaki durum) oturuyordu. her defasında iki tane kahve söylüyor birini içiyor diğeri kalıyordu. saçları dalgalı yakışıklı/güzel biriydi bu kişi. günler,haftalar,aylar geçti. ben de yalnızdım. ona gidip açılmak istiyorudum. ama buna da cesaretim yoktu. sonunda cesaretimi toplayıp yanına gittim ve oturabilir miyim diye sordum.o da eliyle karşı sandalyeyi gösterdi. o sırada omuzumda bir el hissettim. başımı çevirmemle ne işin var lan senin bu masada ayı/kim bu sevgilim bu kız sözüyle irkildim.
