candır hakikaten. anne babamın ölümünü düşünüp kabul edebilirken kardeşleriminkini düşününce gözlerim doluyor. böyle bir durumda deliririm heralde. çok mu iyi anlaşıyoruz? hayır. çok mu güzel her şey? hayır. hatta bazen boğmak bile istiyorum. ama yine de o iki zibidi olmadan ben tam olamam biliyorum.
bak mesela şimdi mesaj atıyor okulda hoşlandığı çocuğu anlatıyor. kalkıp okuduğu şehre gidip ağzını burnunu kırmak istiyorum ama ona gülücükler atıyorum. niye? biliyorum ki kızsam kalbi kırılacak. e kıyamam ki.
