hava kararır , aydınlık düşünceler penceresiz meskenlerine geçer ve yıldızlar sana mesafelerden bahseder. soğuk yastığın beyninin derinliklerindeki acılı olayları sızlatır. tıpkı soğuk havanın kırılıp tekrar kaynayan kemiğinin yerini sızlatması gibi. oksijen yeter ciğerlerini doldurmaya ama bir ufla atmosfere verilen hava sigara dumanıyla sağlanır.gece insan neden mi efkarlanır ? gece sadece sen varsın.insan kendiyle yüzleştiğinde de asla kazandıklarını düşünmez. her zaman aklına gelme hakkını kaybettiklerimiz kazanır. hayırlı efkarlar.
