Mutlu değildik,
Aslında
Ama
Kapımızı
Hep
Renga renk boyardık.
Nasılsın diye sorulduğunda,
Hep iyiyiz der,
Kanadını usulca kapardık.
Kötü olmak ayıptı,
Sanki
Kiliti açar yalan söyler
Sonra
Hüzünlerimizi üstümüze kitler,
Gerçeklerimizle başbaşa kalır,
Kapı arkasında sessizce aglardık .
Bilinmez,
Daha
Nice acılar saklar,
Süslü püslü kapılar
Ardında. (edit: bu bir lcb şiiridir.)
