bu şehirdeki ve okuldaki son yılım. eylüldeki hüznüm yerini mutluluğa bıraktı çünkü her şey yanlış gidiyor ve işte tam da bu yüzden gideceğimi bilmek beni rahatlatıyor. ve aynı sebepten dolayı kimseye karşı çekingenliğim yok, hatta artırıyorum ve hoşlandığım kişiye mesaj atmayı planlıyorum. sanırım bu 10. konuşma başlatma çabam olacak. olsun. tek taraflı hoşlantılar da güzel. eğer gideceğini biliyorsan ciddi ciddi düşünmeye de gerek yok,istediğin gibi konuş. hatta üstümde rahatlatıcı bir etkisi de var bunu bilmenin. garip ama öyle. maksat içimizde bir şeyler kalmasın.
