Anahtarı cebinden Çıkarmaya üşenir kapı ziline kafa atardı. Burnuyla çok sık kapı çalmazdı. Hatta bir gün zile kafa atma işini abartıp düğmeyi kırmış, zil basılı kalmış, alt kattaki kapıcı abimiz gelip tornavidasını "çat!" Diye zilin içine sokana kadar da susmamıştı.
Bazen de çay getiriyorum bahanesiyle kapıya kafa atıp, "gel" deyişimden sonra sol lobuyla kapı kolunu aşağı doğru hareket ettirerek kapıyı açardı. Her seferinde "söylesen ben açardım" dememe rağmen ısrarla loplarını kapı koluna sürterdi. Hasta mıdır bilmem ama mezuniyetten sonra askere gitti. Uzun dönemi uzattığını duymuştum en son. Ne yaptıysa artık.
