gösterime girdiği dönemde gişede hasılat yapmayan ama home video sayesinde bugünkü haklı şöhretine kavuşmuş, akademinin en iyi film oscarını tom hanks sevdası yüzünden görmezden geldiği mükemmel film. tipik hapishane filmlerine alerjisi olan insanların aman canım hapishane filmi işte, hemde ismi şowsanks gibi abuk, kesin berbattır demeleri yüzünden bir dönem kıyıda köşede kalmıştır.
tim robbins ve morgan freeman gibi iki usta oyuncunun rollerini adeta yaşayarak oynamaları ve senaryodaki eşsiz anlatım her izleyişimde yok böyle bir şey kardeşim dedirtiyor bana. işlenmemiş bir cinayetin 19 yılı, boşa gitmiş çalınmış bir hayat, kirlenmiş insanlar arasında temiz sayfa gibi duran bir adam.
andynin azmi ve hiç bitmeyen umudunun seyircide yarattığı travmatik duygular. hapishane müdürününün tipik suçluya bakış açısı ve menfaati uğruna örtbas ettiği gerçekler. redin hayata olan bakış açısında andye söylediği umutsuzluk cümleleri. 50 yılın sonunda tahliye olan yaşlı elemanın alıştığı, sevdiği kendini güvende hissettiği evinden uzak paradokslar yaşaması ve intihar edişi.
şok edici final sahnesinde herkes umutsuzca andyden artık intihar etmesini beklerken, tam tersi, küçücük keskiyle 19 yılın özür dileyişini izliyoruz. firar sahnesindeki boklu kanalizasyon çukuru andye cennete giden bir gül bahçesi yolu olması ayrı bir hoşluktur.
