Bugün başıma gelen bir olayda bir Kürt ablanın söylediği söz.
Yaşadığımız köprüaltına gitmek için ben ve iki köprü arkadaşım minibüs beklerken yanımıza 40 lı yaşlarında şivesinden ve görünüşünden Kürt olduğu anlaşılan bir abla geldi ve minibüslerin burdan geçip geçmediğini sordu. Ablaya nereye gideceğini sorduk ardından burdan geçeceğini söyledik.
Bundan sonra dert yanmaya başladı diyarbakırda gençler kadınları hiç ayakta bırakmaz direk yer verirlermiş kimse kadınlara poşet taşıttırmazmış ama buranın insanı öyle değilmiş falan.
Ardından bu mağdur edebiyatına daha fazla dayanamadık ve içimizden geçirdiğimiz de siktir lo sözleriyle gelen ilk minibüse atlayıp oradan uzaklaştık.
