bazen geri gelmediğinden bazense ağır hasarlı geldiğindendir.
en sinir bozucusu da hayatında kitap olmayan bir insanın gelip arkadaş ortamında sırf "ben de okuyorum canım" triplerine girdiği için sizden elinizdeki kitabı 'siz bitirince' istemesidir. aklınızdan geçenleri söyleseniz olmaz, kitabı verseniz geri gelmeme ihtimalini geçtim bir köşeye atılıp okunmayacaktır bile. bir yerden sonra paralel evrende mavi kablo mu kırmızı kablo mu diye düşündüğünüz gelir gözünüzün önüne.
bir diğeri de verdiğiniz kitabı karşınızda hunharca kıvıra kıvıra, sayfalarını buruştura buruştura okuyandır. içiniz acır, tamam kitapta yaşanmışlık hoş güzel de niye kitaba tecavüz ediyorsun arkadaşım, bırak o sayfa da sağlam kalıversin.
