Ben değil de bir arkadaş yaşamış. Bana anlattı, ben de size anlatayım, siz de birbirinize anlatın, bu olay kızın kulağına kadar gitsin.
Aynı şehrin farklı üniversitelerinden bir erkek ve bir kız arkadaşları vasıtasıyla tanışıyorlar. Bir ay boyunca mesajlaşıp, dışarı çıkıp, yemekler yiyip, fuarlar geziyorlar. Çok iyi anlaşıyorlar. Sonra erkek duygularını açık ediyor. Ancak kız "ders çalışmam lazım, böyle şeylere vakit ayıramam" deyip onu kendinden uzaklaştırıyor. Bir ay boyunca sevgili gibi gezip, isim koymaya gelince uzaklaşan kızdan helallik istiyor bizim oğlan. Ama kız lafı dolandırıp hâlâ ders, okul filan diyor. Bıkmış çocuk cevap vermiyor ve okulunu bitirmek için uğraşıyor.
ikisi de son sınıf öğrencisi. Kız atanmayı bekleyecek bir bölümde, oğlan ise özel sektörde yükselebilecek bir bölümde. Velakin oğlan okulu bitirip mükemmel bir işe başlıyor. Kızımız ise atanamayıp yüksek lisansa başlıyor.
Daha sonra erkek, kızın hayatında biri olduğunu, hatta kendisiyle konuşurken aynı zamanda bu kişiyle de konuştuğunu ve ikisi arasında bir tercih yaptığını öğreniyor. Sosyal hesaplardan siliyor, takibi bırakıyor. Çok geçmeden kız mesaj atıyor, onunla arkadaş kalmak istediğini söylüyor. iyi kalpli oğlumuz kimseyi kıramadığı için tamam diyor.
Erkek kalbi kırık bir şekilde konuşmaya devam ediyor. Ama onunla sevgili olamadığı için değil, kızın ona söylediği yalanlar için kırılıyor. Şimdi kız sevgili olmak istede erkek bunu kabul eder mi? Etmeli mi?
Çok değişik bir yere geldi hikayemiz, ama insan ne yapacağını bilemiyor. Tabi ki devam etmesinden yana değilim. Ancak kızı sevdiğini söylüyor. Kız gel dese gidecek yani.
Öğrenilecek dersi kendiniz de çıkarabilirsiniz. Benim çıkarımım ise şu şekilde: kızlar daima seçer.
