duman bu şarkıdan sonra onlarca şarkı yaptı, ama bu kadar hüzünlü, bu kadar yürek parçalayan olsa olsa bir melankoli vardır. öyle acıklı bir şarkı bu.
bir keresinde bir küslüğün daha doğrusu bir ayrılığın ardından barışmaya giden konuşmalar yapılırken, kız arkadaşımın gözlerinin içine bakarak şiir gibi okumuştum bunu. o an sanırım gözlerimden de içimden de acı fışkırıyordu. "bakma bana öyle derin"den tutun "hiç bu kadar sevilmedin"e, "derdim sana derman olsun"a kadar her dizesi acıklıdır.
senin bu şarkıyı yazdığın kadın ne yazık ki öldü üstad, benim gözlerine bakarak söylediğimse hala hayatta ve ben bunun kıymetini sanırım bilmiyorum.
konser versiyonu da efsanedir, linkini vermeden bitirmeyelim. sonunda kaan ahu'ya "dön" der. link:
