artık belli bir süre inançsız yaşayınca dine bakışı insanın çok değişiyor.
yani bu tür saçmalıklara bir insan nasıl inanır yada bazı sorulara bu din eksenli cevap verirken kendini nasıl aptal hissetmez şaşırıyor.
yok küçükken bende inanıyordum ama şimdi bakıyorum mesela din aşırı derecede saçma geliyor, yani biri saçma sapan bir varlıktan bahsetse bana dini anlatsa aynı tepkiyi veriyorum.
hani önceden biraz daha dine bakışın ılımlı veya bir dindarı anlıyorsun ama belli bir süre sonra gerçekten aynı dünyada yaşadığın halde bir dindarla nasıl ortak bir alanda yaşıyorsun diye şaşırıyorsun.
yani insan hayatını geriletiyor bu ama onların kafasına göre ileri gitmek diye bir şey yok baktıkları yer çok farklı bir yer anlaşılamazlar da denebilir ben diyorum çünkü.
