Biz insanlığı devlet kavramı olduğundan beri kaybettik. Devletlerin ideolojisi uğruna savaş vermekten kaybettik.
Habil ile kabil arasında geçen hadiseden sonra kaybettik.
Kız çocuklarının diri diri toprağa gömülmesiyle kaybettik.
Biz her şeyi kendi menfaatlerimiz için dini, insanları, siyaseti kullandığımız günden beri insanlığımızı kaybettik.
Biz insanlığımızı kapitalizm köpeği olmakla, biz insanlığı devlet için ölenlere şehittir, devlet uğruna bunca şehidin canı helal olsun demekle kaybettik.
Biz insanlardan kendimizi üstün gördüğümüz de kaybettik.
Biz insanlığımızı ufak kız çocuklarına tecavüz ettiğimizde, biz insanlığımızı kadına şiddetle kaybettik.
Biz insanlığımızı edebiyatçıları, bilim adamlarını, maden işçilerini,erkek evlatlarımızı, alimleri öldürüp, sürgün edip, zindanlara kapatarak kaybettik.
Biz insanlığımızı engizisyon mahkemesinde kaybettik. Biz insanlığımızı Nesimin derisini yüzüp kaybettik.
Biz insanlığımızı engelli insanları düşünmemekle kaybettik.
biz insanlığımızı hep kaybettik, her seferinde kaybettik, menfaat için hep öldürdük birbirimizle kavga ederek ömrümüz sanki çok uzunmuş gibi birbirimizle uğraşmaktan kendimiz olamadık, insan olamadık en başta insanlığa dair hiçbir şey kalmadı kalbimizde. Çünkü biz hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşayıp hayattaki güzellikleri kaçırmakla insanlığı kaybetmeyi bırak biz insan bile olamadık .
