böyle terörist başı orospu çocuklarının neredeyse kahraman ilan edileceği günleri yaşıyoruz. hey gidi hey. bunu da mı görecektik. binlerce masum romalının kanına giren böyle katil şerefsizlerin saygıyla anıldığı bir dünya vicdanıma ağır geliyor. vay efendim neymiş, köleymiş. bir sen mi kölesin? bir sen mi eziliyosun sanki? kölesin diye önüne gelen romalıyı öldürme hakkı mı veriyor bu sana?
sen kalk, hakkını alacan diye ekmeğini yediğin vatana ihanet et, emir kulu binlerce romalı askeri şehit et, binlerce gencin hayatını karart, binlerce anneyi ağlat, sonra vay efendim ben mağdurum da ezildim de bilmem ne. o masum romalı askerden ne istiyosun? varsa bir derdin, siyaset yaparsın insan gibi. gelirsin senatoya derdin neyse anlatırsın, roma cumhuriyetinin şerefli bir vatandaşı gibi muamele görürsün, demokrasinin nimetlerinden faydalanırsın. tamam zamanında çeşitli yanlışlar yapılmış olabilir, ama bu sana öyle eline silah alıp savaşma hakkını vermez. her ezilen eline silah alıp adam öldürsün öyle di mi? şiddet hiç bir şeye çözüm olmaz. şiddet hiçbir şekilde meşru gösterilemez. terörle bir yere varamazsın. hakkımı alacam diye insan öldürüyosan artık haktan maktan bahsetme bana, haksızsın çünkü. artık kölelik mi kaldı? konuşarak, siyaset yaparak, güzel güzel iletişim kurarak çözüldü bu sorunların hepsi. sizin gibi insanlık tarihini kana bulayan iğrenç katiller olmasa, insanlık koklaşa koklaşa konuşa konuşa bütün sorunlarını çözecekti zaten.
böyle kanı bozuk teröristleri sevgi kelebeği, barış pıtırcığı gibi göstermeye çalışan yavşaklar şunu iyi bilmelidir ki, terör hiçbir zaman galip gelemez. teröre prim verenler de, elbet bir gün gelir romanın kılıcının tadına bakar, çarmıhına yatırılır.
