sözlük ortamında çok sık rastladığımız karizma aracı olarak kullanılan öğelerden yalnızca biri. gerek kendisi, gerek sempatizanları, gerekse yaptığı işler çokça saldırıya maruz kalır. bu saldırıları baştan sadece eleştiri olarak karşılamak gerektiği düşünülür. fakat şöyle bir saldırıların içeriğine baktığınızda traji komik, içi boş,faşizan öğeler içeren saçmalıklardan öteye geçemediğini görürüz.
karizma amacı olarak kullanılan bu kişi, senin kutsal gördüğün değerleri (sana göre) yanlış yorumlayabilir, karşı çıkabilir. cemaati, bu düşünceleri sempatizanları vasıtasıyla yayarak günden güne büyüyor olabilir. sempatizanlarının saçı, sakalı, bıyığı, giysisi yani toptan fiziksel görünümü seninkine uygun olmayabilir. hatta sana göre tiksinç de olabilir. ne var ki karşındaki de bir insandır ve seninle aynı toplumsal haklara sahiptir.
bir düşünceye karşıt bir başka düşünceyi savunmak daha fazla bilgi gerektirir ki karşıt görüşü savunan düşünceyi oluşturulabilsin. bir kaç vidyo ile kendisine ideoloji belirleyen biri için ne kadar anlamsız da olsa bu böyledir. kaldı ki böyle olup olmaması dahi bir insana öküz gibi höykürmeyi normal kılmaz. bu tür hakaretler, kişinin yalnızca egosunu törpüler. gözlüklerin açısı halâ aynıdır.
bir kişiyi, düşünceyi, eylemi eleştirirken kuşkusuz hoşgörü, saygı, anlayış içerisinde olmalıdır ki eleştirilen düşünceyi savunan kişi de midesi bulanmadan o eleştiriyi dinlesin, okusun.
cemaatinin bir sempatizanı olmayan ben, cemaatine bu saldırıları yapan kişilere dahi mevlana gibi kolların açılmasını isteyen bu kişiye karşı fazlaca höykürüldüğünü düşününerek kendisinin de dediği gibi "insaf" diyorum.
