"şimdi bir sandığın üzerine oturmuş, ağlıyordu. Ağabeyi kendisiyle oynamak istemiyordu çünkü.
-ne olur dost olalım şasa.
anton, titreyen bir sesle tekrarlayıp duruyordu. ama ondan beş yaş büyük agabeyi niyetli görünmüyordu buna "dost olacağımızı kendisi söylemişti oysa..." diye acı acı düşünüyordu anton. Aslında şasa'nın bu dostluktan, oyuncaklarını almak için faydalandığını anlar gibi olmuştu ya, pek de önemsemsemiyordu, ne de olsa birlikte güzel vakit geçiriyorlardı." **
