3 günlük ulusal yas ilan edilen ancak hala daha iğrençleşen insanları görmemizi sağlayan barış mitingidir.
Bu ülkede barış isteyen, özgürlük isteyen insanlar yaşayamaz. Çünkü buna kimse izin vermez. Çünkü biz buna alıştık.
çünkü biz savaşmaya bayılıyoruz.
çünkü biz insanlar ölsün, analar ağlasın, en önemlisi de "insanlık" ölsün diye her şeyimizi veririz.
Çünkü biz buyuz. iğrenciz.
Çünkü biz bu miting arkasından olayı merak edip hastaneye gidip olay yerinde haber yapan muhabirin arkasına geçip: "ben televizyona çıkıyorum, hemen televizyonu aç" diye yakınlarımızı ararız. iğrençlikte üstümüze yoktur bizim, olmayacaktır.
Çünkü biz çok barışçılız, ülkemizi barışla bölmeye çalışıyorlar bizim çünkü.
Çünkü biz artık kendimize "insanlık öldü mü?" diyoruz. "insanlık" biziz çünkü.
Benim gördüğüm son bir şeyi daha yazacağım konuyla ilgili;
Sedyede bir adam gördüm.
Sedyede.
Adam sedyeyle ambulansa binerken iki eliyle de barış işareti yaptı.
"Barış"
Şu bizim lafta söylediğimiz barış.
Bu insanların kötü olduğunu düşünen cidden aklını kullanmıyordur ve üstte bahsettiğim o muhabirin arkasında "sırıtan" adamdan bir farkı yoktur.
insanlarımızı ve insanlığımızı kaybediyoruz.
Kanımı durduran bu olay hakkında daha fazla cümle kuramayacağım.
Ama bir çift daha lafım var iğrençleşenlere; siz bu kadar mı kötü, empatiden yoksun insanlarsınız, siz bu kadar mı ölüm yanlısısınız? siz gerçekten "insan" mısınız?
