bugün eminönünden beyazıta yürüdüm. yol üstünde gülhaneye gireyim diye düşünüyordum. hava değişir diye üstümde ince hırka vardı. gülhanenin girişine kadar geldim de giremedim be içeri yarim..
etrafıma bi baktım da tek yalnız benim. bir tek benim elleri cebinde olan. hırkasına sarılıp yürüyen.
yaşlısı genci, türkü arabı slavı.. el ele.
hayatımda ilk defa yalnızlığımdan utandım desem inanır mısın? giremedim içeri. başta yanında olmuş, gönlünde olmuş ne farkeder diye düşünürdüm. yokluğun hiç bu kadar yakmamıştı.
yolumu düzeltip sultan ahmete gittim. bahçedeki banklara oturdum tek başıma. ellerim dizlerimin arasında..
