ölen siviller kadar ölen polisler de bizim kardeşimiz, komşumuz arkadaşımız.
daha önce birçok entryde polisleri sevmediğimi yazdım. halen de sevmem. ama birçok polis arkadaşım var. onları evinde ailesiyle ziyaret ettiğimde içlerinden bir canavar çıkmadığını biliyorum.
ikiyüzlü olmamak için empatimi kaybetmemeye çalışıyorum. bir bombanın patlaması ne ölen polisin ne de ölen sivilin suçu. o halde ikisine de üzülmek insan olmanın gereği. birine üzülüp diğerine oh olsun demek, ne yazık ki bence ikiyüzlülük ve benim insan tanımıma uymuyor. siz de ayrım yapmayın. ülke sadece sizin sadece polislerin veya sadece benim değil. hepimizin.
