niyetlerin bu kadar açık bir şekilde söylenebicek hale geldiğini, getirildiğini gördüğümüz acı cümle. insan aklını kaçıracak gibi oluyor, kendisine sormadan edemiyor " bu insanlar uyanmak için daha ne bekliyor, neye güvenerek bu kadar iyimser olabiliyor? " diye. ama inanamıyor, sıyırıcak gibi oluyor, anlayamıyor. bu duyarsızlığa ve rahatlığa anlam veremiyor. daha önce yanı başımızda gerçekleşmiş bir olay nasıl unutuluyor, bundan yıllar önce açık açık söylenen amaçlar nasıl unutuluyor?
