parası olduğu kadar yanımda olmayı seçti
parası olduğu kadar yanımda olmaya devam ediyor annem
bana soracak olursanız hayırsız bir evlat olmanın getirisi belki, bilmiyorum
benim annem sevgisini omuzlarıma hissedemedim, ben anne sevgisinden bahsediyorum
para dan bahsetmiyorum
dediğim gibi belki hayırsız bir evlat olmanın getirisi bu;
ben annemi yanımda hiç hissedemedim.
baba mın o erkek gücünü, itiraf etmem gerekirse hiç göremedim!
ben babamın birisini dövmüş, öfke ile sözleri-elleri ile yerden yere vuruşunu hiç çıplak gözle görmedim. kimse de bana bunları anlatmadı.
ama biliyorum ki babamın bileği, bilek güreşinde bir kere yere gelmemiştir. kazanamadıysa, berabere bitmiştir.
baba babalığını hep öğütleri, yol göstericiliği ile yaptı. bir gün onları sımsıkı tutacağımdan o kadar emin bir pozisyon sergiliyor ki, ulan baba diyorum babalığını yapıyorsun işte
anneme döneceğim, yıkılan ailemizin yıkılışını babamın olmadığı zamanlarda öyle güzel bir noktada bitiriyor, bağlıyordu ki
benden şu an 2 şer yaş küçük 2 kız kardeşimin bunları idrak edecek güçleri olmadığı görebiliyorum. o gerçekleri o ortamlarda ortaya dökemedim. ben gerçekleri dolaylı yoldan hep suratlarına vurmayı seçtim. gençliğim bir hatalar ezgisidir.
büyüdüklerinde akıllarında annemin ağzından duydukları ayrılık sebebini, 7 yıl birlikte yaşadığı ama evlenmediği, evlendiği gibi de 1 ay sonra boşayıp şutladığı o adama ihanetini ve devamındaki yaşantısının ayrıntıları, benim abuk subuk bazı parlamalarım kalacak akıllarında.
