yönetmenliğini richard kelly'nin yaptığı 2002 yapımı filmdir, bir şizofrenin dünyasına olanca başarıyla ve abartılara yer verilmeden girilmiş fakat bu şizofren çocuk çözümlemesi yalnızca varılmak istenilen noktaya giderken araç olarak kullanılmıştır. yönetmen; vurgulamak istediği noktalardan hiçbirisini seyirciyi aptal yerine koyarak gözüne gözüne sokmamış aksine izleyicinin insiyatifine saygı duymuş.
kendisinin takıntılı olduğu ve kızdığı noktaları inanılmaz bir mükemmellikle işlemiş olan yönetmen, sevimlilik sembolü olarak görünen tavşanı; lanetin, çirkefin allahı ama bir o kadar da doğruların bulunmasına yardımcı olan bir varlık olarak vurgulamış ki burada bir iyi ve kötü ikileminin orta noktasını bulmaya çalışmıştır.
insanları televizyonlarda aldatan kişisel gelişim kitap ve kasetleri ile alabildiğine dalga geçmiş ve eleştirmiş, bu insanların gerçek yüzünün ne olduğunu göstermek istemiştir. yine amerikan emperyalizminin gençlik dizilerindeki manipülasyonlarının temel öğesi olan, beden öğretmenini yerden yere vurmuştur.
film ilk 1 saatte psikolojik bir gerilim filmi olarak giderken bir noktadan sonra bir bilim kurgu filmi halini almaktadır.
yönetmenin şirinler ile ilgili yaptığı açımlama ise kahkahalarıma ve takdirlerime mashar olmuştur
solucan delikleri, einstein'in izafiyet teoremi, uzay mekan ilişkisine bulunulan atıflar ise hakikaten takdir edilebilecek kadar iyi yapılmış
son birkaç yılın en iyi filmlerinden biri olan donnie darko; filmi izlerken, insanı çok şaşırtmayan, oha dedirtmeyen ama film sonunda nasıl olduğu bilinmez bir şekilde insanı derinden etkileyen tuhaf ve bir o kadar da başarılı bir film.
izlememiş olan tüm sinemaseverlerin izlemesini şiddetle tavsiye ederken richard kelly'nin diğer filmlerini merakla beklemekten kendimi alıkoyamıyorum...
