konusu çok hassas ve ağır olan film. o kadar ki ağırlığının altında ezilmiş ne yazık ki. oyunculuklar -usta isimlerin dışında- ne yazık ki berbat. olay kendi başına yeterince duygusal ama film, seyirciye bir duygu geçirmiyor. mesela carina'nın erkek arkadaşıyla hollanda'da yaşadığı konuşmalar daha detaylı veya derin olabilirdi. sonuçta benzer bir durum hangimizin başına gelmiyor ki?
filmin madımak kısmı da geçiştirilmiş gibi. bir grup ne idüğü belirsiz insanın birilerini kışkırtmasıyla çıkmış sanki bütün olay. yani hırsızın da suçu yok galeyana gelmiş gibi. kimse kusura bakmasın ama "yananlar"dan herkes bilir ki madımak galeyandan daha fazlasıdır. ayrıca devlet adamları da ellerinden geleni yapmaya çalışmışlar da bir türlü yapamamışlar gibi lanse edilmiş. yok canım? müdahale etmemek ve müdahale edememek farklı şeylerdir efendiler, 2 temmuz günü yapılan şey ihmaldir. başka bir açıklaması da yoktur. demem o ki; eğer filmi yapanların bunları bu şekilde açık açık söylemeye cesareti yoksa hiç yapmasınlar daha iyi. öteki türlü konuyu saptırmış oluyorlar çünkü.
biraz gömmüş gibi oldum filmi ama yine de hakkını vermek lazım aslında. 22 yıldır filmi yapılmamış, yürek yakan bir olayı reklamsız desteksiz ve kısık bütçeyle sinemaya aktarmak eminim ki zordur ve büyük emek gerektiriyordur. umarım bütçeleri olduğunda daha detaylı ve konuya odaklanan bir film yapabilirler.
edit: ayrıca benim yaşımda ne yazık ki o otelde can veren hasret gültekin'e ifilmde nanılmaz şekilde benzemiş olan umut kurt her gözüktüğünde içim yandı.
