bazen bastırılmak istenip bastıralmayan bir duygudur. "herkesin işi gücü var, durmadan telefona bakıp senin mesajını karşılayacak hali yok ya insanların" diyebiliriz. kendimizi anlayışsız ve biraz yüzsüz hissedebiliriz. bazen de karşıdan tepki görmekten korkarız.yazdığımız şeyleri okuyunca saçmalıyoruz ya da fazla geyik yapıyoruz gibi gelebilir. ama bu kadar. bunların hepsi sevilen kişiye daha fazla yakın durmak, nefesini sürekli hissetmek, onsuzluğa tahammül edememekten. yemin ediyorum, eğer sevdiğim kişi onu düşünürken, ona mesaj atarken, onunla konuşurken, mesaj atma isteğini bastırmak için kafamı soğuk suya soktuğum halimi felan görse acayip çarpılır. sonra nolur bilmiyorum.
