Kahvenin sütüyle acısından kaçarım hayatın
Kırılmaz kalpler icat ederken çok temiz kan harcadım
Eski bir ceketin cebinde kalmış kelimeler gibi
Sanki geçmişi unutmak için bugünü yaşamak yeter mi
Yarın daha güzel olacak derken yalan söyleriz değil mi
Birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı
Birkaç parça daha kopsa içimden acıtır mı hayır
Kendime uzaktan baksam çok sevmezdim belki de
Yalnızlığın tarifi yakından yapılmaz mıydı sence
Herşeyi yok saymak için önce kendimi silsem
Yağmura yetişmeyen silecekler gibi
Onu bile beceremesem bir şey değişir miydi sanki
Birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı
Birkaç parça daha kopsa içimden acıtır mı
