an itibarı ile hissetmiş olduğum duygu durumu. sozluk yavsakti falan ama özledim onu. kafasını göğsüme koyusu, saçlarını oksardim bunu yaptığında. yüzünü hergün görüyorum be sozluk aynı yerde çalışıyoruz. gelmesine yakın içimde tuhaf bir heyecan oluyor anlayamıyorum. bitti gitti sözde peki neden hala sanki yeni basliyormusuz da flört donemindeymisiz gibi hissediyorum. yanında kalamiyorum sanki üstüme kulcelerce ağırlık koyulmuş gibi nefes alamiyorum yanında. oysa ondan nefret etmem gerekirdi. yapamıyorum sozluk yaptığı terbiyesizlige rağmen ondan nefret edemiyorum sanki onu daha çok sevmeye başladım. yüzünü özlüyorum en çok öpücükler kondurmaya doyamazdim ben o yüze. her optugumde gözlerini kapatirdi. küçük bir çocuk masumiyetiyle kaplanirdi o yüzü. ona sarilmayi özledim sozluk sıkı sıkı sarilmayi özledim. belime dolanirdi kolları beni havaya kaldırıp operdi ne zaman sarilsam. belki de başlamadan bittiği için butun bunlari hissediyorum. daha onu hakkıyla sevmemisken nasıl nefret edebilirim ki ondan. ozledim ama olan oldu artik ne kadar cok istesemde gidemiyorum ona. bakışlarında görüyorum onun. oda benimle aynı durumda. saçma sapan bir ego yüzünden (iki tarafli) biz kazanmak yerine birbirimizi kaybettik en çok bu acitiyor canımı.
